Katalog

Elżbieta Czerwińska, Mariola Skwirowska
Zajęcia zintegrowane, Scenariusze

Scenariusz ekologicznego powitania wiosny

- n +

Scenariusz powitania wiosny

Cel ogólny:
- Kształtowanie szacunku do kultury i obyczajów związanych z obrzędami ludowymi,

Cele pośrednie-etapowe:
- bogacenie wiedzy o elementach tradycji polskiej,
- wdrażanie do kultywowania obrzędów i tradycji ludowych poprzez:
* wykonanie Marzanny, gaików i kwiatów wiosennych,
* spalenie Marzanny,
* przemarsz kolorowego, wiosennego korowodu,
- kształtowanie postaw ekologicznych,
- czynny udział w inscenizacji

Cele szczegółowe:
Uczeń:
- potrafi zaprezentować postać sceniczną, wygłasza z pamięci dłuższe teksty,
- zna zwyczaje i tradycje ludowe związane z powitaniem wiosny,
- wykazuje inwencję twórczą,
- zna przysłowia ludowe,
- zna słowa i melodię piosenki,
- rozumie potrzebę dbania o środowisko przyrodnicze,
- rozpoznaje zmiany zachodzące w przyrodzie,
- zna charakterystyczne elementy pogody występujące wiosną,

METODY:
- podające: słowne, oglądowe
- problemowe: symulacyjne, zadaniowe,
- waloryzacyjne: impresyjne, ekspresyjne,
- praktyczne

FORMY:
- jednolita, z całością uczniów
- zbiorowa
- zróżnicowana, grupowa
- indywidualna- jednolit

ŚRODKI DYDAKTYCZNE:
- Marzanny, gaiki, kwiaty z krepy,
list od "Wiosny", słowa piosenki "Pożegnanie Marzanny"

PRZEBIEG ZAJĘĆ:

Zabawa przebiega w dwóch etapach.

Etap pierwszy - przygotowanie do imprezy.

Każda klasa tydzień przed zaplanowaną zabawą otrzymuje list od Wiosny.

Treść listu:

Kochane dzieci!

Więzi mnie zła Zima, za górami trzyma.
Kto mnie uratuje temu słonkiem podziękuję.
Rozwiążcie podane zadania - szybko bez wahania.
Nauczcie się piosenki o Marzannie złej zimowej pannie.
Kukłę Marzannę wykonajcie i 21 marca wysoko ją trzymajcie.
Kwiaty kolorowe i gaiki zielone muszą być zrobione.
Efektowne przebranie i oryginalne uczesanie mile będzie widziane i na konkursie ocenie poddane.
Wiosna


Etap drugi - pożegnanie zimy i powitanie wiosny.

Inscenizacja w wykonaniu dzieci z klasy "0a" i Va

Wiosna tuż, tuż.

Występują: wiosna, wiewiórka, borsuk, bociany, szpak, jaskółka, ogrodnik, dziecko I, dziecko II, dziecko III.
Postaci występujące w inscenizacji ubrane są zgodnie z odtwarzaną rolą lub trzymają przed sobą tabliczkę z nazwą postaci.

Wiewiórka:
Kto tam?

Wchodzi jaskółka.

Jaskółka:
To ja, czarna jaskółeczka.
Czy można już pod strzechą budować gniazdeczka?

Wiewiórka:
Wiosny jeszcze nikt nie widział jaskółeczko maleńka.
Ale choć tu do nas, poczekaj na pieńku.

Jaskółka podchodzi do bociana i siada obok niego. Borsuk podnosi do góry głowę, przeciąga się, ziewa.

Borsuk:
Aaa! Słonko mnie zbudziło.
Chyba pora wstawać,
Przed norką posprzątać,
W kątach pozamiatać.

Wiewiórka:
Borsuczku, borsuczku, nie widziałeś wiosny?

Borsuk:
Cóż masz wiewióreczko głosik tak żałosny?
Nie widziałem jeszcze upragnionej wiosny.
Ale jest na pewno już bardzo bliziutko,
Bo na dworze cieplej, a w norze suchutko.
Jaskółka:
Bocianku, klekocie wiosny, nie widziałeś,
Gdy z cieplutkich krajów wysoko leciałeś?
Bocian:
Kle, kle, kle!
Widziałem jak Marzannę chłopaki topili.
Zimę dzisiaj wygonili.

Borsuk:
Teraz tylko czekać, zaraz się tu zjawi,
Zazieleni łąki, odświeży sady!

Wiewiórka zwraca się do pozostałych postaci.

Wiewiórka:
Chodźcie wszyscy, głośno wiosnę zawołamy,
Może nas usłyszy i tutaj się zjawi.

Razem:
Wiosno! Wiosno! Nasza siostro!
Przyjdź tu do nas, pozwól nam się już radować.

Na scenę wolno wchodzi wiosna, niesie dwa kosze z kwiatami sztucznymi. Razem z nią wchodzi szpak, który trzyma jej sukienkę ozdobioną kwiatami.

Wiosna:
Witam was kochani, słonko wam przynoszę,
A do tego kwiatów dwa pełniutkie kosze.

Zwraca się do ptaków,

Możecie, ptaszyny, gniazdko już budować,
Mrozu już nie będzie, nie trzeba się chować.

Szpak:
Jestem szpak-podróżnik,
Wróciłem z daleka.
Nie ma gdzie zamieszkać!
(smutno) Nikt na mnie nie czeka.

Do szpaka podbiega dziecko I i II.
Dziecko I:
Chodźże do nas, szpaczku, budkę ci zrobimy!

Dziecko II:
Za oknem, na drzewku równo powiesimy!

Szpak:
Zamieszkam w niej dzisiaj,
Gniazdko w środku zrobię.
Dzieci będą śpiewać tu, w szkolnym ogrodzie.

Ogrodnik: (zwraca się do dzieci):
W ogrodzie moi drodzy, mamy mnóstwo pracy,
Trzeba znaleźć liście i zasadzić kwiaty.
Weźcie też narzędzia, skopiemy grządeczki,
Równo trzeba zasiać zagon pietruszeczki.

Dziecko I:
Rzodkiewkę, cebulę i marchew zasiejemy,
A gdy będą wschodzić to je okopiemy.

Razem:
(mogą śpiewać na melodię "Krakowiaczek")

W naszym ogródeczku
Zrobimy porządki,
Zagrabimy ścieżki,
Przekopiemy grządki.
Na grządkach wyrośnie:
Fasola, marchewka,
Sałata i groszek,
Czerwona rzodkiewka.

Dziecko II:
Ale chociaż wiosna dziś się już zaczyna,
Czasem śnieg posypie, wróci sroga zima.

Wiosna:
Siostra zima czasem do mnie zajrzy na chwileczkę,
Wtedy się dzieciaki cieplutko ubierzcie!
Maleńkie rośliny przed mrozem ochrońcie,
Ptaszkom do karmnika jeszcze zboża dajcie.

Na scenę wbiega dziecko III z pękiem bazi wierzbowych.

Dziecko III:
Przyniosłem wam bazie z tej wierzby znad rzeczki,
Wyglądają ślicznie jak małe koteczki.
Dziecko I (z oburzeniem):
Tak dużo gałązek
przecież rwać nie musisz!
Z czasem wszystkie zwiędną,
A ty je wyrzucisz.

Dziecko III (zawstydzone):
Rozdam wszystkie dzieciom
Po lekcji, na przerwie.
Nikt już gałązek z drzewa nie oberwie!

Wiosna:
Nie zrywajcie kwiatów!
Gałązek nie łamcie!
A teraz w krok za mną na pola ruszajcie.
Będziemy malować na zielono trawy,
Bielić przebiśniegi, żółcić tulipany.

Dziecko II:
Wszyscy stoją równo, więc rzędem ruszamy!
Wiosnę, jak należy, wesoło witamy!

Schodząc ze sceny recytują lub śpiewają.

Już ozimina szumieć zaczyna, że nie powróci mróz.
I po tym można od razu poznać, że wiosna jest tuż, tuż.
Śpiewa skowronek dźwięcznie jak dzwonek,
Że gniazdko ma wśród zbóż.
I po tym można od razu poznać, że wiosna jest tuż, tuż.

1. Konkurs na najefektowniejsze przebranie.

2. Konkurs na najbrzydszą klasową Marzannę.

3. Konkurs na najoryginalniejszą fryzurę.

4. Konkurs na najładniejszy gaik.

5. Po konkursach z przygotowaną piosenką o Marzannie przemarsz korowodu przebierańców ulicami miasta.

6. Pożegnanie zimy - spalenie Marzanny.

7. Po obrzędzie pożegnania zimy, na znak powitania wiosny wracają z kolorowymi gaikami i kwiatami śpiewając piosenkę o wiośnie.

8. Gry i zabawy na świeżym powietrzu.

Opracowanie: mgr Elżbieta Czerwińska
mgr Mariola skwirowska

Wyświetleń: 3586


Uwaga! Wszystkie materiały opublikowane na stronach Profesor.pl są chronione prawem autorskim, publikowanie bez pisemnej zgody firmy Edgard zabronione.