Katalog

Magdalena Boruń
Lekcja wychowawcza, Konspekty

"Mała ? wielka złość ? jak z tym żyć?" - konspekt do zajęć wychowawczych dotyczących zapobieganiu agresji.

- n +

Mała-wielka złość - Jak z tym żyć?

Scenariusz zajęć.

Główne cele zajęć:
- zwiększenie świadomości uczuć;
- minimalizowanie destrukcyjnych sposobów reagowania w sytuacjach trudnych;
- integracja grupy;
- wyrażenie swych emocji;
- odreagowanie napięć;
- poznanie technik radzenia sobie z wybuchem złości.
- poprawa społecznego i emocjonalnego funkcjonowania w grupie.

I. CZEŚĆ WSTĘPNA:

1. Powitanie dzieci.
2. Zapoznanie uczestników z tematyką zajęć (zaznaczenie że agresja nie jest tym samym co przemoc, oznacza zbliżanie się, atakowanie; wynika z natury człowieka).

II. CZĘŚĆ ZASADNICZA:

1. Zabawa:, "Kiedy jestem wściekły":
Grupa siedzi w kole. Dzieci wypowiadają kolejno swe imiona i pokazują, co robią, kiedy są wściekłe, np. "Nazywam się Karolina, kiedy jestem wściekła, robię tak" (ręką wykonuje ruch jakby chciała uderzyć).

2. Podział na grupy: młodsze dzieci i starsi wychowankowie.
Maluchy wykonują ćwiczenie: "Agresja na obrazku". Każde dziecko wyszukuje wśród rozłożonych obrazków zdjęcia wyrażające wg. niego agresję. Przyklejają je na karton.
W tym czasie starsi wychowankowie dopisują skojarzenia do słowa "wściekłość".
Następnie wspólnie przyglądamy się obrazkom, doszukujemy się cech wspólnych, a potem odczytujemy skojarzenia. W ten sposób powstaje "mapa złości". Każdy może później dopisać do niej swoje skojarzenia.

3. Rozmowa nt., co można zrobić, gdy ktoś czuje, że zaraz "wybuchnie".
Zbiera się pomysły uczestników, następnie prowadzący podaje wypisane na planszy pomysły dotyczące tego, co można zrobić, gdy ktoś czuje, że "wybuchnie":

I. WYJRZYJ PRZEZ OKNO. PATRZENIE W DAL USPOKAJA.
II. POLICZ DO 10.
III. WRZESZCZ LUB PŁACZ, ALE TYLKO WTEDY, GDY JESTEŚ SAM.
IV. PRZECIĄGNIJ SIĘ LUB IDŹ NA SPACER DLA ODPRĘŻENIA.
V. ODDYCHAJ GŁĘBOKO PRZEZ 2 MINUTY. SKUP SIĘ NA TEJ CZYNNOŚCI.
VI. WYGADAJ SIĘ PRZED BRATNIĄ DUSZĄ.

4. Zabawa: "Głaskanie jeża":
Uczestnicy dobierają się parami. Jedno dziecko będzie najpierw jeżem, musi się "najeżyć", tzn. zwinąć w kłębek i wyobrazić sobie, że jest urażone. Drugie dziecko usiłuje wydobyć partnera z izolacji. Może ono głaskać jeża, delikatnie przetaczać go, rozmawiać z nim, itp. Potem następuje zamiana ról.
Na koniec grupa dzieli się doświadczeniami z ćwiczenia. Dzięki czemu można było najłatwiej rozładować napięcie? Co pomagało odjeżyć się?

5. Zabawa "Jesteśmy wspólnotą".
Dzieci piszą imię członka grupy na środku kartonu. Próbują połączyć wszystkie swe imiona na wzór krzyżówki. W ten sposób zaznacza się jedność, wspólnotę, integrację grupy.

III. CZĘŚĆ KOŃCOWA:

1. Dzieci dzielą się wrażeniami z zajęć. Co im się najbardziej podobało, a co nie?
2. Podziękowanie dzieciom za udział w zajęciach. Pożegnanie się z dziećmi.

Opracowanie: mgr Magdalena Boruń

Wyświetleń: 8697


Uwaga! Wszystkie materiały opublikowane na stronach Profesor.pl są chronione prawem autorskim, publikowanie bez pisemnej zgody firmy Edgard zabronione.