Scenariusz zajęć z kształcenia zintegrowannego w klasie I blok tematyczny: Książka naszym przyjacielem Temat dnia: W bibliotece. Książka

Cele operacyjne:
- prawidłowo uzupełnia wskazania dotyczące poszanowania książek,
- uzupełnia zdania z lukami,
- używa w wypowiedziach słownictwa związanego z biblioteką,
- posługuje się liczbą 20 we wszystkich jej aspektach,
- wyjaśnia, jak należy zachować się w bibliotece,
- wie, jak wypożyczać książki,
- wycina, nakleja i maluje zakładkę do książki,

Środki dydaktyczne:
Podręcznik str. 20, 21.
Matematyczna karta pracy nr 7.
Zeszyt do ćwiczeń w pisaniu.
wystawka książek dla dzieci (książki nowe i zniszczone), kartoteka "O co prosi książka?", pamiątkowe znaczki dla wzorowych czytelników, rekwizyty do montażu poetyckiego, bardzo zniszczona książka, globus, książka dużego formatu, plakaty: "Prośby książki," "Obietnica czytelnika,"

Metody:
słowne: pogadanka, praca z książką, rozmowa, opowiadanie
oglądowe: pokaz, obserwacja, prezentacja
problemowe: inscenizacja, gry dydaktyczne, burza mózgów
praktyczne: ćwiczenia, instruktaż, gry dydaktyczne, badanie, manipulowanie
waloryzacyjne: impresyjne, ekspresyjne

Formy:
indywidualna: jednolita
grupowa: jednolita, zróżnicowana
zbiorowa: jednolita
Przebieg zajęć:
1. Powitanie dzieci i rodziców.
2. Wysłuchanie i rozwiązanie zagadki, jako wprowadzenie do zajęć.
Dziesięć liter ma to słowo,
A na końcu jest w nim TEKA,
Książka tam na ciebie czeka,
Jest to.. .
3. Wspólne wyjaśnienie pojęcia biblioteki i rodzajów bibliotek (domowa, przedszkolna, klasowa, szkolna, publiczna).
4. Przypięcie do tablicy słownictwa związanego z biblioteką
- Czym się różni klasa od biblioteki, a w czym są podobne?
- Kto pracuje w bibliotece?
- Co robi bibliotekarka?
- Kto przychodzi do biblioteki?
- Co robią czytelnicy?
5. Oglądanie wystawki: "Najładniejsze książki" i "Książki zniszczone".
6. Wspólne ustalenie zasad postępowania z książką
7. Uzupełnianie zdań - ćw. 6, str.20.
8. Montaż poetycki w wykonaniu uczniów klasy IV.

Uczeń I (trzyma bardzo zniszczoną książkę, którą kartkuje podczas recytacji pokazując ślady zniszczenia)

Jestem książka z dużej szafy.
Wszyscy mówią, żem ciekawa,
więc mnie ciągle ktoś pożycza,
lecz nie cieszy mnie ta sława.

Papier miałam bielusieńki,
ślady na nim Florka ręki!

Pozaginał Jaś mi rogi,
Julek na mnie kładł pierogi!

Krzyś ze swym zwyczajem zgodnie,
trzymał mnie aż trzy tygodnie.

Narysował na okładce
Staś diabełka, małpkę w klatce.

Anka, Władka siostra mała,
ta mi kartki dwie wyrwała!

Cóż mi z tego, żem ciekawa,
dłużej żyć tak nie potrafię!
Nie będziecie mnie szanować,
to się na klucz zamknę w szafie.. .!

Uczeń II (również z książką w ręku)
Witam cię kartek szelestem,
tytułem na pierwszej stronie.
witam!
Bo przecież po to jestem,
żebyś mnie ujął w dłonie
i czytał.

Uczeń I
Kiedy jesz obiad - na zdrowie!
Gdy chcesz się bawić - baw się!
Ja ci nie bronię!
Ale gdy chcesz mieć opowieść
o wszystkim co najciekawsze -
ja ci się skłonię!
Kiedy ci smutno będzie,
kiedyś samotny, chory,
bez przyjaciela -
ja z tobą pójdę wszędzie,
poprzez zimowe wieczory,
w kraje wesela.

Uczeń II (podchodzi do globusa i recytuje wskazując różne lądy)
Będziesz wraz ze mną oglądać
baśnie i cuda, i dziwy
na końcu świata.
Po niebie, po morzach i lądach,
jako te ptaki szczęśliwe,
będziemy latać.
Nigdy ci się nie znudzi!
Wędrówki po każdej kartce
nie są takie straszne.
Przygody innych ludzi
są przecież nie mniej warte
niż twoje własne.

Uczeń I
A ja cię bez trudu nauczę
tego, co przydać się może,
choćby po latach paru.
Ja tobie słowem jak kluczem
w cudowny sposób otworzę
pałace czarów.

Uczeń III (trzymając książkę dużego formatu)
Ja jestem książka, twój przyjaciel szczery.
Na moich kartkach rysunki, litery.
Na moich rysunkach ptaki, pola, rzeki,
kwiaty sprzed domu i księżyc daleki.
A znów litery zbierają się w słowa,
ze słów tych snuje się baśń kolorowa.
Ja jestem książka, twój przyjaciel dobry.
Witam cię słońcem o poranku modrym,
żegnam wieczorem, kiedy niebo w gwiazdach.
Ja opowiadam o wioskach, o miastach,
o złotym jabłku, o ziarnku maku,
o płochych wróblach i odważnym strachu.
Ja jestem książka, twój przyjaciel mądry.
Ja cię prowadzę przez morza i lądy.
Wędruję z tobą w świat, krajem wzdłuż Wisły,
lasem zielonym i polem złocistym.
Uczę cię szukać na stawie łabędzi.
Pod świerkiem szyszek, pod dębem żołędzi.

Uczeń II
Nie trzeba wielkich mieć bibliotek,
by przyjacielem książki zostać.

Uczeń I
Piękną oprawę, zdobną złotem,
tekturka nam zastąpi prosta.

Uczeń III
Ale na pewno nie zawadzi
półeczkę co dzień wytrzeć z kurzu
i kilka książek tam zgromadzić.

Uczeń II
A potem więcej. Sporo. Dużo.

Uczeń I
Nie trzeba nigdy się obawiać,
że książka zmęczy nas i znuży.
Bo ona z nami chce rozmawiać,
namówić nas chce do podróży.

Uczeń III
Pocieszyć chce, rozśmieszyć nieraz,
chce pofiglować, bawić, uczyć
i kolorowy świat otwierać
czarną literkę: cennym kluczem.

Uczeń II
Czemu książka stoi niema?
Może o czym mówić nie ma?
Jej literek czarne rządki
smutne jak jesienne grządki.
Czemu taka nudna, pusta,
jakby jej zamknięto usta?

Uczeń I
Aż tu nagle moja miła,
niema książka przemówiła.
I gadała, i śpiewała,
czego nie opowiadała!
O przygodach, awanturach,
ptakach, kwiatach, morzach, górach.

Uczeń III
Gdzie to wszystko w niej mieszkało?
Jak to wszystko w niej drzemało?

Uczeń I
Chyba nie ma, o co pytać.

Wszyscy
Nauczyliśmy się czytać.

9. Składanie uroczystej obietnicy książkom. Treść obietnicy wypisana jest na plakacie książki.
My uczniowie pierwszej klasy
Tobie, Książko, przyrzekamy,
że szanować Cię będziemy,
krzywdy zrobić Ci nie damy.
Obowiązków czytelnika
będziemy przestrzegać pilnie
i z Twych rad i Twych mądrości
korzystać od dziś usilnie!
Przyrzekamy!

9. Wręczenie klasie pierwszej przez przedstawicieli klasy IV plakatu z "Prośbami książki" w celu powieszenia go na gazetce klasowej. Złożenie przez uczniów odcisku kciuka, na znak złożonej obietnicy.
10. Wręczenie uczniom pamiątkowych znaczków "wzorowych czytelników"
11. Wykonanie zakładki do książki.
12. Dlaczego książkę nazywamy naszym przyjacielem? - Burza mózgów.
13. Samodzielne uzupełnianie zdań - ćw. 9, str. 21.
14. Podsumowanie zajęć - ewaluacja.
Na tablicy przypięte są rysunki - schemat kosza oraz walizka, dzieci naklejają karteczki samoprzylepne: albo w koszu, - jeśli uznają, że wiadomości zdobyte na zajęciach są mało przydatne, albo w walizce, - jeśli uważają, że są bardzo przydatne.

Opracowanie: Wioletta Antczak

Wyświetleń: 10421