Cele zajęć:
- Usprawnianie sfery poznawczej na miarę możliwości uczniów.
- Stymulacja percepcji zmysłowej.
- Rozwój komunikacji i porozumiewania się.
- Kształtowanie orientacji w schemacie ciała i przestrzeni.
- Wyzwalanie gotowości do współdziałania oraz pozytywnego nastawienia i motywacji.
- Usprawnianie w zakresie dużej i małej motoryki.
- Budowanie atmosfery zaufania i poczucia bezpieczeństwa.
- Wzbudzenie zainteresowania otaczającym uczniów środowiskiem.

Forma zajęć: indywidualna praca z uczniem – wykonywanie ćwiczeń z pomocą nauczyciela. Praca w grupie.

Metody: praktyczne, oparte o kontakt z ciałem, aktywności wspomagane, poranny krąg Kielina – stymulacja polisensoryczna według pór roku, elementy pedagogiki zabawy, metody relaksacyjne.

Środki dydaktyczne: „wiosenny” wystrój sali, dominujący kolor zielony, kominek zapachowy, olejek cytrynowy lub świeczka zapachowa, strój pani Wiosny, wiosenne rekwizyty przyrodnicze – dary natury (gałązki, kwiaty, trawa, nasiona itp.), „zielone” pudełko sensoryczne, pluszowa mucha, pacynki: żabka, bocian, zajączek, pszczoła, konik polny, zielone chustki, zielone wstążki, zielona okrągła chusta z uchwytami, zielone pompony z bibuły, pluszowa biedronka, „motylek” ze skarpetki, grzechotki z butelek z ziarnami, bęben mały i duży, pojemnik z ziemią, torfem, akcesoria ogrodnicze typu grabki, łopatka.

Przebieg zajęć:
• Zapalenie kominka zapachowego z olejkiem cytrynowym lub świeczki o zapachu cytrynowym. Nauczyciel gasi w sali światło. Uczniowie siedzą w kręgu na krzesłach/siedziskach/wózkach.
• Przywitanie z „Duszkiem Światełkiem” - nauczyciel podchodzi do każdego ucznia z kominkiem i zachęca do obserwacji płomienia świecy, wodzenia za nim wzrokiem oraz wdychania powietrza by poczuć zapach, zwraca uwagę na cechy ognia (migocze, świeci, żarzy się, grzeje, gorący, jasny, czerwony). Nauczyciel przybliża i oddala lampkę zapachową od oczu uczniów, a także zachęca do wodzenia wzrokiem za światłem poprzez wykonywanie lampką ruchów poziomych i pionowych. Nauczyciel zwraca uwagę na zachowanie ostrożności podczas obserwacji ognia i mówi, że właśnie ten rytuał rozpoczyna właściwe zajęcia.
• Zagadka muzyczna: „Jaka pora roku zaprasza nas dziś do zabawy”? Nauczyciel śpiewa piosenkę z charakterystycznym dla danej pory roku dźwiękowym zakończeniem. Tym razem do zabawy zaprasza wszystkich Wiosna...
• „Pani Wiosna wszystkich wita”. Nauczyciel wciela się w postać pani Wiosny - zakłada na głowę kapelusz wiosenny oraz wiosenną pelerynkę na ramiona. Podchodzi do każdego uczestnika zabawy i smaruje im dłonie kremem do rąk o zapachu cytrynowym. Następnie zachęca uczniów do powąchania swoich rąk, by poczuli zapach – wydaje polecenie słowne, wskazuje na nos, prowadzi dłonie uczniów w kierunku nosa. Nauczyciel śpiewa: „Kwiatki rosną, śpiewa ptak, Pani Wiosna mówi tak: Witaj ….! (imię ucznia) Jak się masz? Czy mi uśmiech dasz?”
• Stymulacja węchowa. Przy akompaniamencie „Wiosny” Vivaldiego nauczyciel podchodzi do każdego ucznia i dotyka palcem jego nosa i daje do powąchania: olejek cytrynowy prosto z buteleczki, cytrynowy aromat do ciast, potartą skórkę z cytryny, suszone plasterki cytryny.
• „Witam cię wiosno” Przyroda wiosną rozkwita – cieszymy się wszyscy z wiosny i ze wszystkiego co ze sobą ona niesie – nauczyciel opowiada o wiośnie, śpiewa piosenkę. Następuje prezentacja rekwizytów przyrodniczych: gałązki drzew i krzewów, trawa, kwiatki w doniczkach, liście itp. Nauczyciel demonstruje uczniom również różne materiały sypkie: nasiona, słonecznik, kukurydza, sezam, kasza, groch, fasola, siemię lniane, soczewica itp. - przesypywanie, zaciskanie w dłoniach, szukanie zakopanych przedmiotów, różnicowanie dotykiem różnych struktur.
• „Lata mucha”. Pojawia się jeszcze jeden symptom wiosny. Gdy zjawia się mucha to znak, że już wiosna J Zabawa orientująca w schemacie ciała. Nauczyciel z pomocą pluszowej muchy lub pacynki interpretuje treść piosenki wskazując poszczególne części ciała u każdego uczestnika zajęć.
• „Wiosna na łące”. Wiosna zagościła również w pełni na łące – nauczyciel „opowiada” treść piosenki o mieszkańcach łąki przy pomocy pluszowych pacynek takich jak: żabka, bocian, zajączek, pszczoła, konik polny.
• Stymulacja wzrokowa – nauczyciel prezentuje uczniom wiosenne pudełko sensoryczne zawierające różno fakturowe przedmioty w różnych odcieniach koloru zielonego.
• „Świat się zieleni” - stymulacja kolorem zielonym. Nauczyciel podchodzi kolejno do każdego uczestnika zajęć i nakłada mu na głowę zieloną chustę, następnie zachęca do jej samodzielnego ściągnięcia z głowy.
• „Pracowita wiosna”. Pani Wiosna wzięła się za porządki i wysprzątała wszystkie kąty. Nauczyciel prezentuje uczniom zielone wstążki („taniec” ze wstążkami).
• „Bal na łące”. Na zakończenie spotkania z kolorem - zabawa z wiosenną chustą animacyjną. Uczestnicy zabawy tworzą koło w miarę możliwości i łapią za uchwyty zielonej chusty. W rytm walczyka wachlują zieloną chustą, podrzucając na niej zielone pompony z bibuły.
• „Biedroneczko leć” – poznajemy mieszkańców łąki. Ile kropek ma biedronka? Nauczyciel wraz z uczniami liczy kropki biedronki maskotki przy akompaniamencie piosenki.
• „Motylek”. Przyleciał do nas kolorowy motylek. Nauczyciel zakłada na rękę „motylka – skarpetkę” i interpretując treść piosenki ruchem. Motylek lata wysoko, siada na kwiatki (uczniów).
• „Pszczoły pracownice”. Wiosną na łące nie może zabraknąć również pszczółek. Zabawa z nietypowymi instrumentami - wygrywanie refrenu na grzechotkach (butelkach z różnymi ziarnami).
• Demonstracja instrumentu muzycznego - nauczyciel demonstruje uczniom dźwięk bębenka, gra na nim z różnych kierunków, przybliża i oddala instrument od uczniów, gra głośno (całą dłonią) i cicho (palcami rąk), gra pałeczką; po czym zachęca ich do samodzielnego wystukiwania dowolnego rytmu, nauczyciel prowadzi ręce uczniów w działaniu i recytuje przy tym wierszyk: Mam bębenek mam, na bębenku gram. Jeśli jesteś…(imię ucznia) z nami zagraj ładnie nam!
• „Wiosenny deszczyk”. Wiosną często pada deszcz – uczniowie samodzielnie lub z wspomaganiem nauczyciela wystukują rytm padającego deszczu na bębenku.
• „Wiosna w ogródku” – spotkanie z żywiołem. W środku kręgu nauczyciel rozkłada ceratę i na niej pojemnik z ziemią świeżą i suchą. Wspomagani przez nauczyciela uczniowie oglądają ziemię, dotykają, przesypują z miski do miski, manipulują w niej rękami, grabkami, łopatką.
• „My jesteśmy ogrodnicy”. Wiosną rozpoczynają się prace w ogródkach, na polach. Nauczyciel proponuje również założenie własnego mini ogródka (małe doniczki z imionami uczniów) - prezentacja różnych rodzajów gleby (glina, piasek, ziemia) przez nauczyciela; sadzenie cebulek do doniczek, ew. wysiewanie nasion lub ziaren fasoli; podlewanie wodą – każdy swoją „hodowlę”; oznaczanie swoich doniczek imieniem - codziennie podczas zajęć podlewamy naszą hodowlę, zwracamy uwagę czy coś urosło, demonstrujemy każdemu uczniowi jego sadzonkę.
• „Dbam o swój ogródek”. Na zakończenie zabaw z ziemią nauczyciel w wsypuje do mniejszego pojemnika trochę ziemi i spryskuje ją wodą, naciera ręce uczniów tą mokrą ziemią, zwracając uwagę, że ziemia może być mokra jak i sucha. Demonstruje to uczniom. Nauczyciel używa określeń „brudne ręce”. Po zakończeniu uczniowie myją ręce, a nauczyciel zwraca uwagę, że po tej czynności „ręce są czyste”.
• Stymulacja smakowa. Przy akompaniamencie utworu „Wiosna” Vivaldiego. Nauczyciel podaje uczniom do zjedzenia plasterki cytryny posypane cukrem/sok z cytryny na łyżce. Uczniowie dostają również szczyptę kwasku cytrynowego na język. Nauczyciel zwraca uwagę na ich kwaśny smak.
• Relaksacja. Po aktywnej zabawie czas na odpoczynek, uczestnicy zajęć siedzą swobodnie na siedziskach, pufach lub rozkładamy materac - nauczyciel wykonuje masażyki. W tle muzyka relaksacyjna.

„Idzie wiosna”
Idzie wiosna po świecie, - „chodzenie” palcami po plecach
piszą o niej w gazecie. - naśladowanie pisania na plecach
Ma zziębnięte paluszki - delikatne drapanie po plecach
i we włosach kwiatuszki. - masaż palcami po głowie
Biega boso po trawie - „bieganie” palcami po plecach
chowa ptaszki w rękawie - pocieranie ramion

„Na wiosennej łące”
Oto nasza piękna łąka - ruchy rozcierające na plecach
W górze słychać śpiew skowronka - rytmiczne uderzanie dłonią, z mówieniem dzyń, dzyń, dzyń
Biedroneczki spacerują - spacerowanie dłońmi po plecach
Z rosy łapki otrzepują - delikatne uderzanie palcami obu rąk z dołu do góry
Płynie sobie kręta rzeczka - rysowanie fali – najpierw jedną ręką, a potem drugą
Ważki krążą tam w kółeczkach - rysowanie coraz większych i coraz mniejszych kół raz jedną i drugą ręką
Skaczą sobie małe żabki - uderzanie palcami rąk z dołu do góry
A rechoczą żabek babki - rytmiczne uderzanie dłonią z mówieniem rech, rech, rech
Bocian sobie spaceruje
Żabek w trawie poszukuje - stukanie palcem wskazującym raz prawej raz lewej ręki
Ślimak sunie brzegiem łąki - rysowanie jednocześnie palcami wskazującymi obu dłoni muszle ślimaka
I spogląda na biedronki - kładziemy dłoń na plecach i powoli obracamy ją raz w lewą, raz w prawą stronę.

• Pożegnanie z „Duszkiem Światełkiem”. Na zakończenie zajęć nauczyciel gasi świeczkę w domku zapachowym sam lub zachęca do tego uczniów, pokazuje uczniom zgaszoną świeczkę, akcentuje różnicę między zapaloną a zgaszoną świeczką. Nauczyciel dziękuję uczniom za udział zaznaczając że ten rytuał kończy zajęcia. Nauczyciel żegna się z każdym uczniem z osobna, podając rękę na „do widzenia”.

Wyświetleń: 0